പാലയ്ക്ക മാല

ചെറുതായി ഇടി കുടുങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു അങ്ങു ദൂരേ .... വിഷാദത്തിന്റെ കാർമേഘങ്ങൾ ആ കണ്ണുകളില്‍ നിറഞ്ഞു എന്തോ ആലോചിച്ചതും ആ കണ്ണുകള്‍ വിതുമ്പി ...അന്നും കിഴക്കേ അമ്മൂമ്മ ഭഗവതിക്ക് വിളക്ക് വെച്ചു ആ തിട്ടയില്‍ വന്നു ഇരുന്നു...

                                 ***                മഴ പെയ്യാന്‍ ആയി മൂടി കെട്ടിയ അന്തരീക്ഷം ....കാഴ്ച്ച മങ്ങിയ കണ്ണുകള്‍ മിഴിച്ചു കിഴക്കേ അമ്മൂമ്മ എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ നോക്കി ഇരുന്നു... ഒരു നണുത്ത കാറ്റ് എങ്ങു നിന്നോ വീശി ...കിഴക്കേ അമ്മൂമ്മ മൊണ കാട്ടി ചിരിചു ...എന്നാലും ആ ചിരിയില്‍ ഉള്ള വിഷാദം അവള്‍ അറിഞ്ഞു... ഒരു പാട് അലോചിച്ച് ഇരുന്നിട്ട് പറഞ്ഞു

"എന്നാലും ഒരു തരി സ്വർണ്ണം പോലും ഇല്ലല്ലൊ അവളുടെ കഴുത്തില്‍ "

അവൾ പതുക്കെ കിഴക്കേ അമ്മൂമ്മേടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ,കിഴക്കെ അമ്മൂമ്മ കരഞ്ഞാൽ അവൾക്ക് ഒരിക്കലും സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല,വർഷങ്ങൾ ആയിട്ട് ഉള്ള  പതിവാണ് വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ ഒന്നിച്ച് ഇരുന്നുള്ള ഈ സംസാരം .കിഴക്കെ അമ്മൂമ്മയും അവരുടെ  ദുഖങ്ങളും കേൾക്കുന്ന ഒരേ ഒരാൾ .ഒന്നും പിന്നെ ആലോചിച്ചില്ല കഴുത്തിൽ കിടന്ന ആ പാലയ്ക്ക മാല അവൾ കൈകളില വെച്ച് കൊടുത്തു ..

കിഴക്കേ അമ്മൂമ്മേടെ  കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ തുടങ്ങി. എന്നാലും ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ ആ പാലയ്ക്ക മാല കണ്‍ നിറയെ കണ്ടു ,മാല  ഭദ്രമായിട്ട് മടികുത്തിലെക്ക് തിരികി എന്നിട്ട്    അവളുടെ കൈകൾ വാരി പുണർന്നു ഒരു മുത്തവും കൊടുത്തിട്ട് അമ്മൂമ്മ അന്ന് മല ഇറങ്ങി .ദൂരെ നിന്ന്  ആണെങ്കിലും കിഴക്കേ അമ്മൂമ്മ നടന്നു മറയുന്നത് വരെ അവൾ  നോക്കി നിന്നു .

                                    ***            പിറ്റെന്നു അതിരാവിലെ ഉണർന്നു ,പതിവ് മുങ്ങി കുളിയും കഴിഞ്ഞ്  എന്തൊക്കെയോ  ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് പോകുന്ന  അമ്മൂമ്മയെ മകൾ  ആശ്ച്ചര്യത്തോടെ നോക്കി നിന്നു .

"ഇത് എന്താ ഇപ്പൊ ഇത്രയും സന്തോഷിക്കാൻ ! " അത് പറഞ്ഞെങ്കിലും  അവര്ക്കും മനസ്സിന് ഒരു പ്രസരിപ്പ് തോന്നി.

കിഴക്കേ അമ്മൂമ്മ മുറിയിൽ കയറി തൊഴുതു ഭസ്മം ഒക്കെ തൊട്ടു ,അന്ന് ഉടുക്കാനായി മാറ്റി വച്ച കസവു  മുണ്ടും പുടവയും എടുത്തു ,കിളി പച്ച ബ്ലൌസ്  ഉം കസവ് മുണ്ടും ഒക്കെ ഉടുത്ത് പേര മകളുടെ അടുത്തേക്ക് അവർ പോയി.

മായ കുളിച്ചു വന്നു..അന്നായിരുന്നു അവളുടെ വിവാഹ നിശ്ചയം ;അവൾ തലേന്ന് അടുത്തുള്ള  ഫാൻസി സ്റ്റോറിൽ  നിന്ന്  വാങ്ങിയ മാലയും കമ്മലും ഒക്കെ എടുത്ത് വെച്ചു
അമ്മൂമ്മയ്ക്ക് വിഷമം ആകും ,ഒരു പൊടി സ്വര്ണ്ണം പോലും ഇല്ലാതെ എന്ന പറച്ചിൽ ആണ് ,ഒരു മന്ത്രം പോലെ അത് ഉരിയാടി കൊണ്ടേ ഇരിക്കും .


അമ്മൂമ്മയോട് ഇത് സ്വർണം ആണെന്ന് പറയണം എന്ന് കരുതി , പിന്നെ ആ ആലോചന ഒക്കെ ഉപേക്ഷിച്ച് അവൾ ഒരുങ്ങാൻ തുടങ്ങി .പുടവ ഒക്കെ ഉടുത്ത് കണ്ണ് എഴുതി പൊട്ടും തൊട്ട്  നോക്കിയപ്പോഴാണ് വാതിലിനിടയിൽ കൂടീ ഒരാൾ നോക്കുന്നത് കണ്ടത് ,അമ്മൂമ്മ തന്നെ ,
അമ്മൂമ്മ കാണക്കെ തന്നെ മാലയും കമ്മല്ലും കുപ്പി വളകളും അവൾ അണിഞ്ഞു .അത് അമ്മൂമ്മ നോക്കി നിന്നു .ഇത് കാണുമ്പോൾ അമ്മൂമ്മേടെ പതിവ് പറച്ചിൽ കാണാഞ്ഞായപ്പോൾ അവൾ പതുക്കെ ഒന്നു നോക്കി ,മോണ കാട്ടി ചിരിച്ച് പുടവ ഉടുത്തത്ത് ഒക്കെ നോക്കി നില്ക്കുകയായിരുന്നു അമ്മൂമ്മ .


ഒരുപാട് അസുഖങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടും അന്ന് ആ ദിവസം അമ്മൂമ്മേടെ മുഖത്ത് ആ സന്തോഷം കണ്ടപ്പോൾ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു പോയി ,അത് മറയ്ക്കാനായി  അവൾ ഒരു കഷ്ണം മുല്ലപ്പൂവ് എടുത്ത് അമ്മൂമ്മയുടെ തലയിൽ തിരുകി .

പിന്നെയും മോണ കാട്ടി ചിരിച്ചിട്ട് തിരക്കിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി അത്ഥിതികളെ ഒക്കെ സ്വീകരിക്കാൻ
ചെക്കനും വന്നു മുഹൂർത്തം ആകുന്നതിന് മുൻപ് മോളെ കാണാൻ കണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കാൻ കിഴക്കേ അമ്മൂമ്മ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി .
"എങ്ങനെ ഉണ്ട്ട് അമ്മൂമ്മേ ? " അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട്ട് ചോദിച്ചു
ഒന്നും ഉരിയാടാതെ അമ്മൂമ്മ അവരുടെ മടികുത്തിൽ നിന്നും ആ മാല എടുത്ത് അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക്‌ അണിയിച്ചു .
അവളും തിരിച്ച് ഒന്നും ചോദിക്കാനോ പറയാനോ നിന്നില്ല .അവൾ വെറുതെ മാലയിലെക്ക് നോക്കി .
നല്ല ഭംഗിയുള്ള പാലയ്ക്ക മാല ...!!!
ഒരു തരി പൊന്നെങ്കിലും ഉണ്ടെല്ലോ ...അവൾ കണ്ണാടിയിൽ ആ മാലയുടെ ഭംഗി നോക്കി നിന്നു .

അന്ന് കിഴക്കെ അമ്മൂമ്മ വളരെ തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു ,പണ്ട് കൂടെ കളിച്ചവരും ,അയൽവാസികളും  മക്കളും മരുമക്കളും  അവരുടെ മക്കളും എല്ലാവരും വന്നു.എല്ലാവരോടും വിശേഷം പറഞ്ഞും ഉറക്കെ ചിരിച്ചും കിഴക്കെ അമ്മൂമ്മ അന്ന് നടന്നു ..ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക്‌ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക്‌ നോക്കി സ്വയം ഒന്ന് പുലമ്പി "പാലയ്ക്ക മാല "

വൈകുന്നേരം അമ്പലത്തിൽ പോകാൻ ഇറങ്ങിയതും മകൾ പിറകെ ഓടി വന്നു ചോദിച്ചു
"അമ്മയ്ക്ക് എവിടുന്നു കിട്ടി ഈ മാല "
തിരിഞ്ഞ് ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ചിട്ട് കിഴക്കെ അമ്മൂമ്മ വേഗത്തിൽ നടന്നു
ദൂരെ നിന്ന് മായ അമ്മൂമ്മയെ നോക്കി നിന്നു


                                     ***                     കാവിൽ വിളക്ക്  വെച്ച് കുറച്ച് നേരം പ്രാർത്ഥിച്ചു  ,നല്ല സന്തോഷം ഉള്ള ദിവസം ആയിരുന്നെല്ലോ ,കാവിലെ സർപ്പങ്ങൾക്ക്  ദീപം വെച്ചു ഭഗവതിക്കും വെച്ചിട്ട് ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ മടിക്കുത്തിൽ നിന്നും ആ മാല എടുത്ത് ഭഗവതിയുടെ മുന്നിൽ വെച്ചു ,എന്നിട്ട് വേച്ച് വേച്ച് നടന്ന് സ്ഥിരം ഇരിക്കുന്ന തിട്ടയിൽ പോയി ഇരുന്നു,സന്ധ്യക്ക് മുന്നെ മല ഇറങ്ങണം ,കിഴക്കേ അമ്മൂമ്മ നടന്നു നീങ്ങി


പാലയ്ക്ക മാലയും എടുത്ത് അവൾ തിട്ടയിൽ വന്നു ഇരുന്നു... ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ

നണുത്ത ഒരു മഴ പെയ്തു ... കിഴക്കേ അമ്മൂമ്മ രാമ നാമം ജപിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കെ മോണ കാട്ടി ആരോടെന്നിലാതെ ചിരിച്ചു ....!!